Een ouwe man op een koersfiets

Een ouwe man op een koersfiets


ADVIES

Halverwege de helling
kijkt de Heer levensgroot
toe vanaf zijn kruis,

terwijl ik Hem 
zwaar hijgend groet
fluistert Hij:

bidden heeft geen zin,
zie dat aan, je staat
bijna stil

op jouw leeftijd heb je
andere ondersteuning 
nodig als je over 
steile heuvels 
fietsen wil

...

ONDERHOUDSBEURT

Geheel gedemonteerd, 
gecontroleerd, gereinigd,
ingevet, gesmeerd

en vervangen 
ieder onderdeel 
dat hoe gering ook 
aan slijtage leed,

op weg naar huis
voelde ik al
zoiets:

mijn lijf
is jaloers
op mijn fiets

...

ONDERWEG

Meisje van twintig
op racefiets 

kruist 

man van zeventig
op racefiets,

ze glimlacht
zijn hoofd
vol weemoed

...

GEBREKEN

Ouderdom komt
met gebreken 

die ik al fietsend
het liefst negeer,

dat het verstand
in mijn geval 
niet met de jaren 
komt

betreurt mijn lijf
soms zeer

...

OUWELULLENNIJD

Voor al degenen die mij 
op het vlakke en bergop steeds 
harder voorbij rijden:

al pedaleert gij
nog zo snel, de tand des tijds
achterhaalt u wel

...

LAND VAN MERGEL

Fietsend in mijn thuisland
is de kans op heimwee 
naar verre hoogten
klein,

in dit landschap
doet berusten 
geen pijn

...

HET LOT

Moderne outfit, 
dure koersfiets:

hoe soepel je 
als oude man 
ook rijdt

't is vechten 
tegen de tijd

...

OUWELULLENLEED

Voel me een beetje
genaaid – hoe ouder ik word
hoe harder het waait

...

LEEFTIJDGENOT(EN)

Perfect gezelschap -
twee grijsaards die heuvelop
nog trager zijn dan ik

...

TOCH

Mijn zoon heeft me toch
zover gekregen,

volgend jaar gaan we
fietsen in de Vogezen,

ik heb de cols
zorgvuldig uitgezocht

alles wat te steil is voor
mijn zeurende enkel
mag vermeden,

hoe dat klimmen
me ook zal bekomen

ik heb weer iets
om me een winter lang
in slaap te dromen

...

GEBYPASST

Op mijn leeftijd, 
met mijn genen:

hoe houd ik
mijn bloedvaten
schoon & open?

het antwoord is 
simpel: met pillen,
fietsen & hopen

..

ZONEN

Jaren na zijn dood fietst 
mijn vader nog geregeld 

heel gezellig een eindje 
met me mee,

mijn fietsende zonen 
zijn gewaarschuwd:

ook als ik lig te 
vergaan in mijn graf

zijn ze nog lang 
niet van mij af

...

VOORJAAR

Fietsend in de herfst
van mijn leven - zolang 't maar
bloesemt in mijn hoofd

...

WEDEROM

Niet zozeer de lengte 
en het aantal hellingen 
bepalen de zwaarte
van de route

maar de snelheid
de overmoed

waarmee ik
dat lijf van mij
laat boeten

...

VOGEZEN 2024

Altijd leuk: fietsroutes
uitstippelen in een streek
waar ik nooit eerder was,

het mannetje van street-
view laat de cols zien 
die ik in gedachten heb,

als het maar niet
door mijn hoofd
gaat spoken

dat ik er overheen 
moet met bejaarde 
spieren & knoken

...

BIJ TIJD EN WIJLE

Vraag die bij tijd 
en wijle binnen 
sluipt:

hoe lang nog 
voor het vals plat 
als een col

in m'n hoofd 
en benen
kruipt
...

MERGELLAND

Diepgaande gedachten
van oude mannen op
een koersfiets,

waar willen we later
perse niet verzeilen,
wat als ons landschap
niet meer glooit,

op de Cauberg weten
we één ding zeker:

zolang we hier zonder
ondersteuning boven
komen is ons leven
nog niet voltooid

...

GEHELMD

Af en toe zie je het nog,
een ouwe man zonder helm
op een koersfiets,

wie ben ik om mijn hoofd
te schudden:

ik ging zelf pas overstag
toen ik ontwakend merkte 
dat ik op intensieve 
zorgen lag
...

TALENT

Waarom ik geen wielrenner
geworden ben, ach

talent, ambitie, discipline
en geluk zijn onontbeerlijk
voor dat vak,

ik had de laatste drie
niet nodig omdat het mij
in ruime mate
aan het eerste ontbrak

....

ZO

Van het ene kwaaltje
naar het andere pijntje,

zo houdt een oud lijf
je aan het lijntje

...

PROGRAMMA

Denkend aan wat dit jaar
nog komen gaat voel ik
de vergrij(n)zing

maar, en ik weet niet
aan wie ik die gave
te danken heb:

ook al zie ik af
als een beest

fietsen over heuvels
en bergen is nog 
steeds een feest

...

HEUVELOP

Inhoudend, met aangepaste
traagheid, alsof hij niets
wil laten merken

maar ik zie het wel, 
ik ben niet dom:

mijn zoon klimt naast me
zoals ik een kwart eeuw
geleden naast mijn 
bejaarde vader 
klom

...

OPONTHOUD

Met mijn koersfiets
devoot de stoep op

in een kerkdorp
vol klokgelui,

mijmerend kijk ik
naar de begrafenis-
stoet,

geen idee
wie de dode is
die ik groet

...

BALANS

Mijn leven over-
fietsend ontstaat
een groot gevoel
van dankbaarheid

dat enigszins
getemperd wordt
nu ik per abuis
naar een veel 
te steile helling
rijd

...

NOG

Waarom vraagt J. wil 
je perse nog al die 
heuvels en bergen op,

tsja, waarom fiets
ik mezelf geregeld
nog aan gort,

misschien wel omdat 
ik daar nog altijd
gelukkig van word

...

RIJMPJE

Mijn lijf moet bergop
niet zo zeuren

want een motortje, dat
gaat echt niet gebeuren

...

OEI

Voel ik bergop, acht 
jaar later, weer wat 
knellen

of is het maar
verbeelding,

voor alle zekerheid
een fietstest 
bij hart & vaten
aangevraagd,

bidden nu 
(tot wie?) 

dat mijn droom 
niet kranslagaderlijk
wordt belaagd

...

WEER OP WEG

Geen zuurstofremmende
vernauwingen of blokkades
in de aders naar mijn
hart,

ik mag dus 
lang & diep
in het rood

maar daar heb je 
de Here Jezus weer
(halverwege die helling
levensgroot aan dat kruis)

en Hij schudt Zijn hoofd
alsof Hij zeggen wil:

doe toch niet 
zo idioot

...

IN ZICHT

De Vogezencols komen
in zicht,

ik heb mezelf beloofd
mijn verstand gezond
te gebruiken,

aan mijn koersfiets
zeg ik derhalve in
duidelijke taal:

niet jij
maar ik
bepaal

...

HEUVELLANDGEMIDDELDE

Als ik, wat het geval is,
ieder jaar één kilometer
per uur trager word

sta ik over tweeëntwintig
jaar helemaal stil,

het goede nieuws is:
de kans dat ik de 95 haal
is vrijwel nihil

...

POST COVID

Met dat motortje in de as
van haar achterwiel 

en die batterij van 400 
Watt in haar zadeltasje

klimt mijn lief
zich helemaal
zen,

op de top
van elke helling
staat zij

met een brede smile 
te wachten tot ik 
(eindelijk!) boven ben

...

VOGEZENTOEREN
1.

Onder een blauwe ochtend-
hemel stap ik op de fiets

drie kwartier eerder dan
mijn zonen en hun vrienden, 

vijf cols lang
heeft mijn lijf er
zin in 

er wordt nauwelijks
geprotesteerd,

in een prachtig decor
adem ik rust en stilte, 

ik laaf me 
aan de Vogezen: 

het gebergte
zalft, balsemt, loutert 
heel mijn wezen



2.
Van de Ballon de Servrance 
naar de Col des Chevrères,

op het stuk van 15%
voor de top
laat mijn lijf me weten
blij te zijn

dat ik La Planche des Belles
Filles aan hem voorbij
liet gaan,

als dank hoef ik
ook op de Col des Croix
geen kruis te slaan

...

MISSCHIEN

Helemaal gereset fiets ik
weer door het Mergelland,

niet dat ik sneller ga,
niet dat ik minder hard
hoef te trappen

maar toch, misschien,
heel misschien

begin ik de kunst
van het oud(er) worden
te snappen

...

Miel Vanstreels